44. Jak należy ocenić ekumenizm z punktu widzenia wiary katolickiej?

Ponieważ Kościół katolicki jest jedynym Kościołem utworzonym przez Chrystusa i jako jedyny posiada pełnię prawdy, doprowadzenie do jedności może polegać tylko na nawróceniu, czyli powrocie poszczególnych osób lub wspólnot. Tak naucza Pius XI w Mortalium animos:

Pracy nad jednością chrześcijan nie wolno popierać inaczej, jak tylko działaniem w tym duchu, by odszczepieńcy powrócili na łono jedynego, prawdziwego Kościoła Chrystusowego, od którego niegdyś, niestety, odpadli70.

Oto jedyna logiczna konsekwencja z pretensji Kościoła do wyłącznego posiadania prawdy. Prawdziwa jedność może nastąpić bowiem tylko wtedy, gdy wszyscy zostaną zjednoczeni w prawdziwej wierze.

Dlatego Kościół katolicki starał się zawsze zarówno nawracać pogan, jak i oddzielone wspólnoty chrześcijańskie sprowadzić z powrotem do jedności Mistycznego Ciała Chrystusa. Te starania były najczęściej skierowane do pojedynczych osób, ale czasem także do całych wspólnot. Tak starano się na soborach w Lyonie i Florencji o zjednoczenie z cerkwią prawosławną, która od 1054 r. jest oddzielona od Kościoła katolickiego. Przed Vaticanum I Pius IX zaprosił prawosławnych do zakończenia schizmy i powrotu na łono Kościoła, a Leon XIII w 1894 r. wystosował podobny apel do wszystkich wyznań chrześcijańskich.

Próby te wynikały z przekonania, że to nie Kościół katolicki musi się zmienić, ale ci, którzy się od niego odłączyli, muszą przyznać się do błędu. Kościół był zawsze gotów we wszelki możliwy sposób ułatwić ów powrót, ale nigdy nie kosztem wiary.

Przypisy

70. ↑Ibidem, s. 14.