61. Czy reforma obrządku Mszy świętej była świadomą protestantyzacją?

Długoletni przyjaciel Pawła VI Jean Guitton opowiedział w 1993 r., że papież świadomie chciał znieść we Mszy to wszystko, co mogłoby przeszkadzać protestantom. Potwierdza to też fakt, że Paweł VI do współpracy przy nowym obrządku zaprosił sześciu protestanckich pastorów. Słynne zdjęcie pokazuje go razem z protestanckimi duchownymi. Jeden z nich, Max Thurian z Taizé, oświadczył później: „W odnowionej Mszy nie ma nic, co raziłoby ewangelickich protestantów”. W 1988 r. został on wyświęcony na kapłana, nie wyrzekłszy się wcześniej protestantyzmu.

Dokładny tekst wypowiedzi Jeana Guittona w dyskusji radiowej z 19 XII 1993 r. opublikował opat Dom Gerard Calvet: „Intencją Pawła VI w dziedzinie liturgii, zwłaszcza gdy chodzi o Mszę, jest odnowienie katolickiej liturgii w taki sposób, aby była ona prawie zgodna z liturgią protestancką. (...) Powtarzam jednak: Paweł VI uczynił wszystko, co było w jego mocy, aby Mszę katolicką – abstrahując od Soboru Trydenckiego – upodobnić do wieczerzy protestanckiej. (...) Nie sądzę, żebym się mylił mówiąc, iż intencja Pawła VI i nowej liturgii noszącej jego imię polegała na żądaniu od wiernych większego udziału we Mszy, na przydzieleniu więcej miejsca Pismu św., a mniej wszystkiemu temu, co w niej jest magicznego, jak niektórzy mówią, co jest substancjalną, transsubstancjalną konsekracją, jak to mówi wiara katolicka; inaczej mówiąc, u Pawła VI jest ekumeniczna intencja wymazania tego wszystkiego, co we Mszy jest zbyt katolickie w sensie tradycyjnym – poprawienia tego, a przynajmniej złagodzenia, tak aby – powtarzam – zbliżyć Mszę katolicką do mszy kalwinistycznej”109.

Pożyteczne jest też przeczytanie książki Reforma liturgiczna Annibale Bugniniego, głównego twórcy Nowej Mszy, w której otwarcie przedstawia on swe ekumeniczne zamiary.

Przypisy

109. ↑List do przyjaciół opactwa Sainte Madeleine nr 51, Le Barroux, 10 VIII 1994 r.