39. Jak Vaticanum II uzasadnia wolność religijną?
Dekret o wolności religijnej uzasadnia wolność religijną godnością osoby ludzkiej:
Dalej Sobór deklaruje, że prawo wolności religijnej jest w istocie ugruntowane w samej godności ludzkiej osoby, tak jak ona jest poznawana przez objawione Słowo Boże i sam rozum65.
Oto pomieszanie źródłowej godności człowieka z dopełnioną godnością człowieka. Źródłowa godność człowieka polega na tym, że ma on duszę i dlatego jest obdarzony rozumem i wolną wolą. Polega ona także na tym, że człowiek jest przez Boga powołany do nadprzyrodzonego celu, a mianowicie oglądania Boga. Ta godność musi więc być rozwinięta i dopełniona przez to, że człowiek w swych myślach i czynach dąży do urzeczywistnienia dobra. Jeśli tego nie czyni, zaś nadużywa swej wolności do złego, traci także swą godność. Arcybiskup Lefebvre pisze:
O ile człowiek jest przywiązany do błędu lub zła, o tyle traci on swą dopełnioną godność albo jej nie dostępuje, dlatego też nie można się już na niej opierać66.
Morderca nie ma więc tej samej godności co święty. W tym życiu nie traci się co prawda nigdy godności źródłowej, gdyż nawet najgorszy przestępca może się jeszcze nawrócić i zmienić swe życie, ale potępieni w piekle stracili swą godność całkowicie.