33. Ale czyż Chrystus nie mówił, że Jego Królestwo nie jest z tego świata?
Chrystus wobec Piłata oświadczył, że Jego Królestwo nie jest z tego świata (J 18, 36). To oznacza, ż e Jego Królestwo nie jest czysto ziemskim królestwem. Chociaż Królestwo Jezusa Chrystusa nie jest z tego świata, to jest ono jednak w tym świecie.
Królestwo Chrystusa nie jest królestwem świeckim o jakiejś określonej wielkości, które jest zarządzane przez ministrów i urzędników, a bronione przez żołnierzy. Obejmuje ono wszystkie państwa świata, jak to wyraża druga antyfona nieszporów na święto Chrystusa Króla: „Jego Królestwo jest wiecznym królestwem i wszyscy królowie służyć Mu będą w posłuszeństwie”. Dlatego Chrystus odrzuca fałszywe oczekiwania żydów, według których Mesjasz miał założyć wielkie ziemskie królestwo, i odmawia ukoronowania się na króla (por. J 6, 15).
Jego panowanie, jak naucza Pius XI w Quas primas, jest „przede wszystkim duchowej natury i dotyczy spraw duchowych”56. Papież pisze jednak dalej:
Z drugiej strony błądziłby bardzo, kto chciałby odmówić Chrystusowi jako Człowiekowi władzy nad wszystkimi doczesnymi rzeczami. Uzyskał On bowiem od Ojca nieograniczone prawo nad wszelkim stworzeniem, tak iż wszystko poddane jest Jego woli57.
Chrystus pozostawia wprawdzie ziemskim władcom ich władzę, żąda jednak, aby oni byli mu poddani we wszelkich dziedzinach, które dotyczą wiecznego celu człowieka.