Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
św. Teresy z Ávili, dziewicy [3 kl.]

Różne formy przynależności do Bractwa

Księża

Większość członków Bractwa św. Piusa X stanowią seminarzyści i księża. „Wstąpienie do Bractwa odbywa się dla duchownych przez publicznie wyrażone przed Przełożonym Generalnym lub jego przedstawicielem i przed Najświętszym Sakramentem przyrzeczenie wierności (Oblatio) statutom. To zaangażowanie nie może być złożone wcześniej niż po roku przygotowania w jednym z domów Bractwa” (Statuty IV, 5).

Kapłani stowarzyszeni

„Bractwo przyjmuje też współpracowników, kapłanów i świeckich, pragnących współpracować dla celów Bractwa i korzystać z jego łask w celu ich osobistego uświęcenia. Po okresie co najmniej dwóch lat próby w jednym z domów, osoby te mogą podpisać zobowiązanie, rodzaj umowy z Przełożonym Dystryktu lub Rektorem Seminarium, określając szczegółowo warunki, na jakich są przyjęte” (Statuty IV, 4). Na takiej zasadzie stowarzyszonych jest z Bractwem około 100 księży. Większość z nich to byli kapłani diecezjalni lub zakonni, prześladowani przez swych biskupów i przełożonych z powodu swego przywiązania do Mszy tradycyjnej i odmowy przyjęcia modernistycznych błędów.

Bracia

Bracia Bractwa św. Piusa X to zakonnicy, którzy składają zwykłe śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Po dwuletniej formacji (postulat i nowicjat) składają oni profesję, a następnie wysyłani są do różnych domów Bractwa. Ich zadaniem jest pomoc kapłanom czy to przez fizyczną pracę, czy przez uczestnictwo w pracy apostolskiej (nauka katechizmu, szkoły, zakrystia...). Bractwo liczy obecnie ok. 60 braci.

Siostry Bractwa św. Piusa X

Zgromadzenie Sióstr Bractwa św. Piusa X zostało założone w 1974 r. przez arcybiskupa Lefebvre i jego siostrę, matkę Marię Gabrielę, dla pomocy i współpracy w działalności apostolskiej kapłanów. Środki, które pozwalają im wcielać ten cel w życie, to w pierwszym rzędzie uczestnictwo we Mszy świętej i modlitwa, szczególnie codzienna półtoragodzinna adoracja Najświętszego Sakramentu, a następnie apostolat: nauczanie w szkołach podstawowych, katechizacja, troska o chorych, opieka nad stowarzyszeniami młodzieży żeńskiej, różnego rodzaju prace domowe i parafialne. Patronką zgromadzenia jest Matka Boża Bolesna. Siostry starają się naśladować Najświętszą Maryję Pannę poprzez duchowe uczestnictwo w Ofierze Krzyżowej. Z Maryją i przez Maryję odkrywają tajemnicę nieskończonego miłosierdzia Pana Jezusa, które przejawia się na Krzyżu i na ołtarzu.

Na czele zgromadzenia stoi Przełożona Generalna. Kandydatki przechodzą formację w nowicjacie. Po sześciomiesięcznym postulacie przyjmują habit i zaczynają dwuletni nowicjat, po którym składają śluby zakonne. Obecnie istnieją 4 nowicjaty (we Francji, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Argentynie). Po profesji zakonnej siostry kierowane są, zawsze w grupach co najmniej po trzy, do domów lub szkół Bractwa. Sióstr Bractwa jest obecnie ok. 150.

Oblatki

Siostry oblatki (obecnie ok. 70) podlegają bezpośrednio Przełożonemu Generalnemu Bractwa. Po rocznym postulacie i tyleż trwającym okresie nowicjatu, składają przyrzeczenia wierności (oblatio), które wiążą je z Bractwem, po czym kierowane są, pojedynczo lub w kilkuosobowych grupach, do domów Bractwa. Związane luźniejszą regułą niż siostry Bractwa, oblatki mogą łatwiej poświęcić się pracy w sekretariacie czy kuchni oraz różnym pracom domowym.

Trzeci Zakon

Wszyscy katolicy czy to duchowni, czy świeccy mogą zostać członkami Trzeciego Zakonu, którego duch odpowiada duchowi całego Bractwa, ze specjalnym uwzględnieniem pobożności dla Przenajświętszej Ofiary Mszy i Świętej Rodziny. Trzeci Zakon został ustanowiony dla zapewnienia szkoły świętości duszom żyjącym pośród świata. Podobnie jak w starych, tradycyjnych Trzecich Zakonach (karmelitańskim, dominikańskim, franciszkańskim) członkowie zobowiązują się do regularnych praktyk pobożności (codzienny Różaniec, uczestnictwo w tradycyjnej Mszy św., spowiedź co dwa tygodnie) i uczynków miłosierdzia. W przypadku członków żyjących w małżeństwie, nacisk kładzie się na uświęcenie rodziny poprzez solidne życie rodzinne. Trzeci Zakon skupia wiele tysięcy członków.