Bałwochwalstwo

1. Usiadł lud, aby jeść i pić, i wstali aby się bawić. – I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: (...) Ustąpili rychło z drogi, którąś im ukazał, i uczynili sobie cielca odlewanego, i pokłonili się, i ofiarując mu ofiary, rzekli: Ci są bogowie twoi, Izraelu) (Wyjśc 32, 6–8)

2. A ludzie wszyscy są nikczemni, w których nie ma znajomości Boga i z tych dóbr, które widzą, nie mogli poznać tego, który jest, ani z rozważania dzieł nie rozpoznali Twórcy; ale albo ogień albo wiatr, albo prędkie powietrze, albo okrąg gwiazd, albo gwałtowną wodę, albo słońce i księżyc za kierujących okręgiem ziemi bogów mieli) (Mądr 13, 1–2)

3. Ale nieszczęśni są i między umarłymi jest nadzieja tych, którzy bogami nazwali dzieła rąk ludzkich, złoto i srebro, wymysł rzemiosła, i podobieństwa zwierząt, albo kamień niepożyteczny, robotę ręki starodawnej (Mądr 13, 10)

4. Bo to [(tj. bałwochwalstwo)] wymyśliła chciwość nabywania, a rzemieślnik mądrością swą zbudował (Mądr 14, 2)

5. Przed klocem drzewa klękać będę? Część jego jest popiołem: serce głupie kłaniało się mu, a nie wybawi duszy swej (Iz 44, 19–20)

6. I rzekł mu król: Dlaczego nie chwalisz Bela? A on [(tj. Daniel)] odpowiadając rzekł mu: Gdyż nie chwalę bałwanów ręką uczynionych, ale Boga żyjącego, który stworzył niebo i ziemię, i ma moc nad wszelkim ciałem (Dan 14, 3–4

7. I rzekł Efraim: Wszakżem się wzbogacił, znalazłem bałwana sobie (Oz 12, 8)

8. Bo to wiedzcie, rozumiejąc, że żaden rozpustnik albo nieczysty lub chciwiec (co jest bałwochwalstwem) nie ma dziedzictwa w Królestwie Chrystusowym i Bożym (Ef 5, 5)

9. Wielu bowiem, o których wam często mówiłem (teraz zaś i płacząc mówię), postępuje jak nieprzyjaciele krzyża Chrystusowego, których końcem zatracenie, których bogiem jest brzuch i chwała w ich sromocie, którzy ziemskie rzeczy miłują (Filip 3, 18–19)

1. Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną. (...) Nie będziesz się im kłaniał, ani służył. Ja jestem Pan, Bóg twój, mocny, zapalczywy (Wyjśc 20, 2–5)

2. Ołtarze ich zniszcz, bałwany połam i gaje wyrąb. Nie kłaniaj się bogu cudzemu. Pan, Zapalczywy imię jego, Bóg zawistny jest. Nie czyń przymierza z ludźmi owych krajów, aby gdy oni będą cudzołożyć z bogami swymi i kłaniać się bałwanom ich, nie wezwał cię który, abyś jadł z rzeczy ofiarowanych. Ani żony z córek ich nie weźmiesz synom twoim, aby gdy one będą cudzołożyć, nie przywiedli synów twoich ku cudzołóstwu z bogami swymi (Wyjśc 34, 13–16)

3. Ja Pan, Bóg wasz. Nie będziecie sobie czynić bałwana ani rzeźby, ani znaków stawiać nie będziecie, ani kamienia znaczonego nie postawicie w ziemi waszej, żebyście się mu kłaniali; bom Ja jest Pan, Bóg wasz (Kapł 26, 1)

4. Ujrzycie w Babilonie, że nosić będą na ramionach bogów złotych i srebrnych, i kamiennych, i drewnianych, wzbudzających postrach w poganach. Patrzcież tedy, abyście i wy nie stali się podobnymi w tych sprawach obcym (Bar 6, 3–4)

5. Nie pójdziecie za bogami cudzymi wszystkich narodów, które są wokoło was (Powt Pr 6, 14)

6. Wziął go diabeł na górę wysoką bardzo i ukazał mu wszystkie królestwa świata i wspaniałości ich, i rzekł mu: To wszystko oddam tobie, jeśli upadłszy złożysz mi pokłon. Tedy mu rzekł Jezus: Idź precz, szatanie, albowiem napisane jest: Panu Bogu twojemu kłaniać się będziesz i Jemu samemu służyć będziesz (Powt Pr 6, 13) (Mt 4, 8–10)

7. I nie stawajcie się bałwochwalcami jak niektórzy z nich, jako napisane jest: Zasiadł lud, by jeść i pić, i powstawszy zaczęli się bawić (Wyjśc 32, 6) (1 Kor 10, 7)

8. Nie wprzęgajcie się w jarzmo z niewiernymi. Cóż bowiem za uczestnictwo sprawiedliwości z nieprawością? Albo co za łączność światła z ciemnością? Lub co za ugoda Chrystusa z Belialem? Albo co za udział wiernego z niewiernymi? I co za zgoda Kościoła Bożego z bałwanami? (2 Kor 6, 14–16)

9. A jawne są uczynki ciała, którymi są: porubstwo, nieczystość, bezwstyd, rozpusta, bałwochwalstwo, gusła, nieprzyjaźnie, swary, zawiści, gniewy, zwady, niesnaski, odstępstwa, zazdrości, zabójstwa, pijaństwa, obżarstwa i tym podobne; o których mówię wam, jak i przedtem mówiłem, że ci, którzy takich rzeczy się dopuszczają, Królestwa Bożego nie dostąpią (Gal 5, 19–21)

10. Najmilsi moi, uciekajcie od bałwochwalstwa (1 Kor 10, 14).

1. Tylko żebyście od Pana i od naszej społeczności nie odstąpili, budując ołtarz oprócz ołtarza Pana, Boga naszego. (...) Czemuście opuścili Pana, Boga izraelskiego, budując ołtarz świętokradzki i od służby Jego odstępując? Czy mało na tym macie, żeście zgrzeszyli? (Joz 22, 19. 16–17)

2. Synaczkowie strzeżcie się bałwanów (1 J 5, 21)

3. Jeśliby cię chciał namówić brat twój, syn matki twojej, albo syn twój, albo córka, albo żona, która jest na łonie twoim, albo przyjaciel, którego miłujesz jako duszę swoją, potajemnie mówiąc: „Pójdźmy, a służmy bogom cudzym, których nie znasz ty i ojcowie twoi, bogom wszystkich wokół narodów, które blisko albo daleko są, od początku aż do końca ziemi”, nie przyzwalaj mu ani słuchaj, ani niech mu nie przepuszcza oko twoje, żebyś się nad nim zmiłował i zataił go (Powt Pr 13, 6–8)

4. Nie walczcie przeciw Panu, Bogu ojców waszych, bo to nie z pożytkiem waszym! (2 Kron 13, 12)

5. Nie zatwardzajcie karków waszych jak ojcowie wasi; dajcie ręce Panu i przyjdźcie do świątyni Jego, którą poświęcił na wieki; służcie Panu, Bogu ojców waszych, a odwróci się od was gniew zapalczywości Jego (2 Kron 30, 8)

6. Wszystko, co należy do obrzędu Boga niebieskiego, niech będzie oddane z pilnością w domu Boga niebieskiego, by się snadź nie rozgniewał na królestwo króla i synów jego (Ezdr 7, 23)

7. Wszyscy mężowie przymierza twego naśmiali się z ciebie; przemogli przeciw tobie mężowie pokoju twego; którzy jadają z tobą, zastawiają zasadzki nad tobą. Nie ma rozumu w nim (Abd 1, 7)

8. Nie miejcie ufności w książętach, w synach człowieczych, w których nie masz zbawienia! Wynijdzie duch jego, a wróci się do ziemi swej, w ten dzień zginą wszystkie myśli ich (Ps 145, 2–4)

9. Nie pożądaj pokarmów tego, w którym jest chleb kłamstwa (Przyp 23, 3)

10. Widziałeś człowieka, który siebie poczytuje za mędrca? większą nadeń nadzieję będzie miał głupi (Przyp 26, 12)

11. Biada wam, którzy jesteście mądrymi w oczach waszych i sami przed sobą roztropnymi! (Iz 5, 21)

12. Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje (Jak 4, 6)

13. Ludu mój, którzy cię błogosławionym zowią, ci cię zwodzą, a drogę kroków twoich rozkopują (Iz 3, 12)

14. Nie pójdziesz za gromadą, aby źle czynić (Wyjśc 23, 2)

15. Nie będziesz przyjmował głosu kłamliwego (Wyjśc 23, 1)

16. Fałszywie prorokują prorocy imieniem Moim; nie posyłałem ich i nie rozkazałem im, ani nie mówiłem do nich; widzenie kłamliwe i wróżbę, i zdradę i zwiedzenie serca swego prorokują wam (Jer 14, 14)

17. Szukajcie Pana, póki znalezion być może; wzywajcie Go, póki jest blisko! (Iz 55, 6)

1. Postawili bałwany swe w domu, w którym wzywano imienia Mego, aby go splugawić (Jer 32, 34)

2. Palili kadzidła wonne wszystkim bałwanom swoim (Ez 6, 13)

3. Zapalają im lampy, i to wiele, z których żadnej widzieć nie mogą (Bar 6, 18)

4. Położyli obrażenia2 swoje w domu, w którym wzywano imienia Mego, aby go splugawili (Jer 7, 30)

5. Ustanie ofiara i ofiarowanie, i będzie w kościele obrzydłość spustoszenia (Dan 9, 27)

6. Jako martwym dary ich przed nimi położą (Bar 6, 26)

7. Ofiarujecie na ołtarzu Moim chleb skalany, a mówicie: „Czymże cię skalaliśmy?” (Mal 1, 7)

8. Zbudował król Antioch obrzydłego bałwana spustoszenia na ołtarzu Bożym, i po wszystkich miastach judzkich wokoło nabudował ołtarzów, a przed drzwiami domów i po ulicach palili kadzidło i ofiarowali (1 Mach 1, 57–58)

9. Ofiary będą ofiarować (...) a Pan nie przyjmie ich (Oz 8, 13)

10. Synowie człowieczy, pókiż [będziecie] ciężkiego serca3? czemu miłujecie marność i szukacie kłamstwa? (Ps 4, 3)

1. Przeklęty człowiek, który czyni obraz ryty lub odlewany, obrzydliwość dla Pana, robotę rąk rzemieślniczych, i stawia go w skrytości (Powt Pr 27, 15)

2. A ludzie wszyscy są nikczemni, (...) [którzy by] albo ogień albo wiatr, albo prędkie powietrze, albo okrąg gwiazd, albo gwałtowną wodę, albo słońce i księżyc za kierujących okręgiem ziemi bogów mieli) (Mądr 13, 1–2)

3. Ale nieszczęśni są i między umarłymi jest nadzieja tych, którzy bogami nazwali dzieła rąk ludzkich, złoto i srebro, wymysł rzemiosła (Mądr 13, 10)

4. Bałwan, który ręką bywa zrobiony, przeklęty jest i sam, i ten, który go uczynił: bo ten go zrobił, a tamten, będąc skazitelnym, bogiem jest nazwany (Mądr 14, 8)

5. Ani życia, ani małżeństwa czystego już nie zachowują, ale jeden drugiego z nienawiści zabija albo przez cudzołóstwo zasmuca. I wszystko się pomieszało: krew, mężobójstwo, złodziejstwo i oszustwo, zepsucie i niewierność, zaburzenie i krzywoprzysięstwo, trwoga między dobrymi, zapomnienie Boga, splugawienie dusz, płci pomieszanie, niestateczność małżeństwa, nierząd cudzołóstwa i niewstydliwości. Chwalenie bowiem niegodnych wymienienia bałwanów wszystkiego złego jest przyczyną i początkiem i końcem (Mądr 14, 24–27)

6. Idź, a powiedz Jeroboamowi: To mówi Pan, Bóg Izraelów: Ponieważ cię wywyższyłem spośród ludu i uczyniłem cię wodzem nad ludem moim izraelskim, i rozerwałem królestwo domu Dawidowego, i dałem je tobie, a nie byłeś jak sługa Mój Dawid, który strzegł przykazań Moich i chodził za Mną ze wszystkiego serca swego, czyniąc, co się przed oczyma Mymi podobało, aleś uczynił więcej zła niż wszyscy, którzy przed tobą byli, i uczyniłeś sobie bogów cudzych i litych, aby Mię do gniewu pobudzić, a Mnie porzuciłeś w tył za siebie; przeto oto Ja przywiodę zło na dom Jeroboama, (...) i wymiotę ostatki domu Jeroboamowego, jak wymiatają gnój aż do czysta. Którzy z Jeroboama umrą w mieście, psy ich zjedzą, a którzy umrą na polu, zjedzą ich ptaki powietrzne (3 Król 14, 7–11)

7. I czynili synowie Izraelowi zło przed oczyma Pańskimi, i służyli Baalom. I opuścili Pana, Boga ojców swoich, który ich wywiódł z ziemi Egipskiej, i poszli za bogami cudzymi i za bogami tych narodów, które mieszkały wokoło nich, i kłaniali się im, i ku gniewowi pobudzili Pana, opuszczając Go, a służąc Baalowi i Astartom. I rozgniewawszy się Pan na Izraela, podał ich w ręce łupieżców, a ci ich pojmali i zaprzedali nieprzyjaciołom (Sędz 2, 11–14)

8. Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą Królestwa Bożego? Nie łudźcie się: ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani sodomczycy, ani złodzieje, ani skąpcy, ani pijacy, ani oszczercy, ani grabieżcy nie posiądą Królestwa Bożego (1 Kor 6, 9–10)

9. Na zewnątrz [(tj. poza Miastem Niebieskim, odtrąceni pójdą do piekła)] psy [(tj. heretycy, żydzi i inni niewierni – nieprzyjaciele wiernych)] i czarownicy i bezwstydni i mężobójcy i bałwochwalcy i wszyscy, którzy kłamstwo miłują i żyją w kłamstwie (Apok 22, 15)

10. A udziałem bojaźliwych i niewiernych, godnych pogardy i zabójców, rozpustników i czarowników, bałwochwalców i wszystkich kłamców będzie jezioro ogniem gorejące i siarką, to jest śmierć wtóra (Apok 21, 8)

Boże Przedwieczny, Stwórco wszechrzeczy, pomnij, że dusze niewiernych są dziełem rąk Twoich, uczynione na obraz i podobieństwo Twoje. Oto, Panie! ku zelżywości Twojej piekło się tymi duszami napełnia. Pomnij, że Syn Twój Jezus Chrystus dla ich zbawienia poniósł najokrutniejszą śmierć. Nie dopuszczaj, błagam Cię, aby Syn Twój u tych niewiernych miał być dłużej przedmiotem wzgardy. Daj się ubłagać modlitwami dusz świętych i wołaniem Kościoła, najświętszej Oblubienicy najświętszego Syna Twego, pomnij na miłosierdzie Twoje, a zapomniawszy na ich bałwochwalstwo i niewierność spraw, by i oni przyszli do uznania Tego, którego posłałeś, Pana Jezusa Chrystusa, który jest Zbawicielem, Życiem i Zmartwychwstaniem naszym, przez któregośmy wybawieni i uwolnieni zostali, któremu niechaj będzie chwała na wieki wieków. Amen. Ω