ks. Szymon Bańka FSSPX

Od redakcji

Drodzy Czytelnicy!

Koniec roku kalendarzowego jest czasem, który w sposób szczególny poświęcony jest zadumie i modlitwie. Najpierw Kościół święty skłania nas do rozważania rzeczy ostatecznych i modlitwy za zmarłych. Pamiętajmy o tym, aby poświęcić te jesienne tygodnie na zadumę, na wspomnienie o naszych bliskich, którzy odeszli, modlitwę za nich i rozważanie nieuchronności naszej śmierci i konieczności stanięcia przed sądem. Jesienna aura i ogólne obumieranie przyrody mogą nam w tych przemyśleniach pomóc.

Po okresie wzmożonej modlitwy za zmarłych Kościół święty wprowadza nas w okres Adwentu. Jest to kolejny czas intensywnej modlitwy, wyciszenia i rozważania. Nie pozwólmy światu odebrać nam naszej adwentowej zadumy! Nie pozwólmy wedrzeć się światowemu duchowi używania i hałasu do świątyni naszych serc! Zamykajmy w tym czasie drzwi naszej duszy przed światowym rozgardiaszem i zwracajmy nasze oczy na tę piękną rzeczywistość, która stanowi treść wyjątkowego czasu Adwentu. Wsłuchajmy się w słowa proroków zapowiadających przyjście wyczekiwanego Mesjasza, rozważajmy nędzę ludzkości wyczekującej na przyjście Odkupiciela. Spędzajmy ten czas w towarzystwie Najświętszej Maryi Panny – rozważajmy tę tak cudowną scenę zwiastowania, w której książę dworu niebieskiego korzy się przed naszą Matką i ogłasza Jej radosną nowinę. Patrzmy oczami naszej duszy na Jej zmieszanie, podziwiajmy Jej dziewicze pytanie i radujmy się anielską odpowiedzią. Radujmy się ze zgody Maryi na te wielkie Boże plany i razem z Nią adorujmy Boga ukrytego w Jej łonie.

Ten numer naszego czasopisma poświęcamy modlitwie – gdy będziemy zgłębiali ten temat, pamiętajmy, że to właśnie Najświętsza Maryja Panna jest najlepszą nauczycielką modlitwy i że nie ma lepszego okresu liturgicznego, aby się od Niej modlitwy uczyć, niż błogosławiony czas Adwentu. Wtedy to Kościół czci Ją jako Tę, która nosi Boga pod swoim sercem, jako Tę, która nieustannie trwa w miłosnej rozmowie z Nim – w najwyższej formie kontemplacji, zupełnie dla nas nieosiągalnej i nawet niewyobrażalnej. Dziękujmy Panu Jezusowi, że zechciał się tak uniżyć! Chwalmy Jego miłość i pokorę, i prośmy naszą Matkę, aby nas prowadziła do swego Syna, aby uczyła nas cichej i pełnej miłości kontemplacji.

Przejdźmy drogę poznania i praktykowania modlitwy razem z Najświętszą Maryją Panną – pamiętajmy przy tym, że modlitwa jest rzeczą niezwykle doniosłą i decydującą w kwestii naszego wiecznego zbawienia lub potępienia. Nie bez powodu św. Alfons Maria Liguori mówi, że „kto się modli, będzie zbawiony, a kto się nie modli, będzie potępiony” – otóż modlitwa łączy naszą duszę z Bogiem, tutaj otrzymujemy łaski potrzebne do walki z grzechem, to tutaj mamy szansę spełnić nasz najważniejszy ludzki obowiązek – mianowicie oddanie Bogu należnej Mu czci. To tutaj możemy uzyskać łaskę żalu i przepraszać Pana Boga za nasze przewinienia.

Aby jednak tak się działo, musimy wiedzieć, czym jest modlitwa, musimy ją praktykować i musimy ją praktykować dobrze. W tym ma Państwu pomóc ten numer naszego czasopisma.