27. Jaką rolę odgrywa Sobór w kryzysie Kościoła?

Na Soborze Watykańskim II siły liberalne i modernistyczne, które już wcześniej podkopywały Kościół, uzyskały przewagę. Dlatego można powiedzieć, że Vaticanum II było iskrą powodującą wybuch kryzysu w Kościele.

Już papież Pius X stwierdził w encyklice Pascendi, że modernizm nie jest wrogiem znajdującym się poza Kościołem, ale że już znalazł on zwolenników wewnątrz Kościoła, choć oni ukrywają swe prawdziwe poglądy. Piusowi X i kolejnym papieżom do Piusa XII udawało się powstrzymać modernizm, nie mogli go oni jednak „rzeczywiście przezwyciężyć”. Encyklika Humani generis na przykład, w której Pius XII potępił neomodernizm tak zwanej theologie nouvelle, była wprawdzie przestrzegana na zewnątrz, ale przez wielu ukrycie nie uwzględniana. Dalej zajmowano się potępionymi tezami, a nawet zachęcano do tego seminarzystów.

Jaką rewolucję w Kościele oznacza Sobór, określił jeden z jego przedstawicieli. Kardynał Suenens nakreślił zbieżność między Soborem a rewolucją francuską, mówiąc że Sobór jest rokiem 1789 w Kościele, a teolog soborowy o. Y. Congar OP porównał go do rewolucji bolszewickiej: „Kościół w sposób pokojowy przeprowadził swą rewolucję październikową”41.

Przypisy

41. ↑Le Concile au jour le jour. Deuxieme session, Paryż, 1964, s. 215.